Vanmorgen met een stralend zonnetje opgestaan. Wat een fantastisch begin van de dag. Ontbijt genuttigd op het terras onder de olijfbomen. Geweldig. En dit is geen leedvermaak voor het feit dat het in Kerkrade slecht weer is.

Plan voor vandaag is richting Spaiggio da Pelosa. Een mooi stukje strand op het schiereiland in het noorden. Vol frisse moed en met de zon in de rug richting Stintino alwaar het strand zich bevindt. Onderweg geen tegenslag, opstoppingen, vreemde vogels of diens meer gezien en dus netjes op tijd in Stintino aangekomen. En wat tref je daar dan aan, zo rond 11:00 uur in de ochtend op een gewone donderdagmorgen. Een menselijke mierenhoop. Echt niet normaal, een stukje strand van 500 mtr lang en 50 mtr breed en dan op iedere vierkante meter tig lopende, liggende en staande mensen. En dat alles gelareerd met strandstoelen, parasols, koelboxen en allerlei andere zooi die de huidige mens denkt te moeten meenemen naar het strand. Zie in de fotoreeks dit tafereel. Dus niks voor ons. Shit, wat nu. Geen nood. Ingrid had een aantal kilometers van te voren een mooi strand gezien. Dus niet getreurd, maar omgedraaid en op weg.

Dit strand was van fijne witte kiezel en was erg rustig. Strandstoel gehuurd, parasolletje erbij en liggen maar. Zo hebben we de dag tot een uurtje of 4 wel goed doorgekregen.

Toen stond een bezoekje aan een van de grootste wijnhuizen van Europa op het programma. Iets ten noorden van Alghero ligt het wijnhuis Sella&Mosca. Zij hebben iedere dag om 17:30 open huis en geven dan een rondleiding in hun wijnkelders en het bedrijfsmuseum. Om 17:30 waren we dus netjes aanwezig. Maar dan ook net. Op de terugweg hebben we een over de weg kruipende slang gemist. De slang was klaarblijkelijk zo beduusd van het aanstormende Fiatje dat ze netjes op de weg bleef liggen totdat Ingrid haar had vereeuwigd op de foto.

En wat een prachtig wijnhuis troffen we aan. Sinds 1899 bezig met wijn en een van de beste van Europa. Een frele kleine Sardijnse dame leidde ons rond in de wijnkelders. Eerst de kelders waar de wijn in eiken vaten zijn smaak krijgt, dan waar de wijn rijpt, daarna waar de wijn gelagerd wordt op de fles en als laatste waar het water vandaan komt voor dit prachtige product. Ook het bezoek aan het bedrijfsmuseum was zeer interessant. Voor de wijnliefhebber een aanrader als je eens op Sardinie bent. Uiteraard hoorde het proeven van de wijnen erbij. We kozen voor de bekroonde Vermentino en voor de Cabernet. Twee topwijnen. We zullen hier beslist iets van mee naar huis nemen. De tip om ook Mirto te proeven hebben we ons ter harte genomen. Ook hiervan komt iets mee naar Nederland.

Na dit mooie bezoek vonden we het tijd worden ons verblijf in Alghero te gaan afronden met een laatste bezoekje aan de stadswal en een een daar gelegen restaurantje. Dit op aanraden van onze gastheer Marco.

Morgen wederom een lange reis van een uurtje of 3 naar het meest noordelijke puntje van Sardinie, Santa Teresa Gallura. We kijken nu al uit naar ons volgende verblijf op Sardinie.